سلام

(9)

زمين سراسر پهن دشت کربلاست و کربلا ما را به خود فرا مي خواند .

کربلا ما را به خود فرا مي خواند و آن سوي تر ، "قدس" است در اسارت " شيطان " ... و راه از کربلا ميگذرد .

کربلا ما را به خود فرا مي خواند و دل هاي مشتاق ، همچون کبوتران جَلدِ حرم در هواي کربلا پر مي کشند . گوش کن ! به نداي دلت گوش کن که حسين حسين مي کند و اگر تو کربلايي هستي و سينه ات فراخناي آسمان کربلاست و تنت قفس ِ تنگ نام و ننگ و خور و خواب را نمي پذيرد ، به قبله گاه جبهه رو کن ، و اگر نه ، بمان و ننگِ ماندن را بپذير ؛ و بدان که آب مانده را " مرداب " مي خوانند .

شهيد آويني ( سيدنا ).