دلم می خواست دنیا خانه ی مهر و محبت بود

دلم می خواست مردم در همه احوال با هم آشتی بودند.

طمع در مال یکدیگر نمی کردند،

کمر بر قتل یکدیگر نمی بستند،

مراد خویش را در نامرادی های یکدیگر نمی جستند،

از این خون ریختن ها، فتنه ها،پرهیز می کردند،

چو کفتاران خون آشام، کمتر چنگ و دندان تیز می کردند.

چه شیرین است وقتی سینه ها از مهر آکنده است،

چه شیرین است وقتی، آفتاب دوستی، در آسمان دهر تابنده است.

چه شیرین است وقتی، زندگی خالی ز نیرنگ است
 

نوشته شده توسط : علی انصاری

نظرات دیگران [ نظر]