ای بیخبر بکوش که صاحب خبر شوی                            تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

در مکتب حقایق پیش ادیب عشق                        هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی                        تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد              آنگه رسی بخویش که بی خواب و خور شوی

گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد                              بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

یکدم غریق بحر خدا شو گمان مبر                              کز آب هفت بحر بیک موی تر شوی

از پای تا سرت همه نور خدا شود                            در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

وجه خدا اگر شودت منظر نظر                          زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

بنیاد هستی چو زیر و زبر شود                                    در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

گر در سرت هوای وصالست حافظا

باید که خاک درگه اهل هنر شوی

نوشته شده توسط : علی انصاری

نظرات دیگران [ نظر]